Bloğuma hoşgeldin adını bilmediğim okuyucu

Yazmak oldum olası bana "çekici" gelmiştir. İnsan ardında bir şeyler bırakmak için mi yoksa yaşadıklarını unutur korkusuyla mı yazma ihtiyacı duyar bilinmez ama mağaradaki kayalardan günümüzdeki bilgisayar ekranına yazmaya kadar ilerletmiş bu işi. Bu süregelen yazma ihtiyacı bende de aynen devam ediyor. Haliyle bende kağıt kalem kullanımından dünyanın vazgeçilmezi olan blog yazılarına ilerlettim bu işi..

4 Nisan 2010 Pazar

Çocuklarla Birlikte Fotoğraf Çekiyoruz..

Bu gün benim için oldukça keyifli bir gündü. Gökçe ve İrem'le birlikte fotoğraf çekmeye çıktık. İkisi de henüz 10 yaşında. Fotoğraf çekmeye öyle meraklılar ki..

Fotoğraf çekerken onlara söylediğim şeyleri can kulağıyla dinleyip, uygulamaya çalışmaları ve heyecanları görmeye değerdi. Ama en çok “Bu gün çok güzeldi. İçimde çok güzel bir şey var. Bu hiç kaçmasın istiyorum” ve “Fotoğraf çekmek çok güzel bir şey” sözlerini duymak gerçekten keyif vericiydi.

Günün sonunda bir sonraki gezi planımız, bir fotoğraf projemiz ve birlikte geçen eğlenceli ve hareketli zamanın ardından yorgunluğumuz vardı. Projemizden henüz bahsetmeyeceğim çünkü bir adı olmasını istiyoruz öncelikle:) Ama sergiye sizleri mutlaka davet edeceğim..

Birlikte çok güzel geçen vaktin ardından bir kaç enstantane..



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder