Bloğuma hoşgeldin adını bilmediğim okuyucu

Yazmak oldum olası bana "çekici" gelmiştir. İnsan ardında bir şeyler bırakmak için mi yoksa yaşadıklarını unutur korkusuyla mı yazma ihtiyacı duyar bilinmez ama mağaradaki kayalardan günümüzdeki bilgisayar ekranına yazmaya kadar ilerletmiş bu işi. Bu süregelen yazma ihtiyacı bende de aynen devam ediyor. Haliyle bende kağıt kalem kullanımından dünyanın vazgeçilmezi olan blog yazılarına ilerlettim bu işi..

7 Mayıs 2010 Cuma

Nice Mutlu Yıllara Elif Kız...

Elif,
Sessizliğin tam ortasına doğdun sen
Mayıs’ın en güzel günüydün
Benim en güzel günüm
Hüzne, zamansız yağan yağmura aldırmadan
büyüdün
Salına salına geçtin seneleri
Bir tüy hafifliğinde
İçinde çağlayanlar, şimşekler, kuytu köşeler
İçinde kahkahalar, güzellikler
Ruhunu serdin yüzüne
Eteklerin uçuşarak dolaştın sana vaat edileni
Ah ne güzelsin,
Ah ne kadar..
Mayıs’ın en güzel günüsün
Benim en güzel günüm...

teyzen Mehtap

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder