Elif,
Sessizliğin tam ortasına doğdun sen
Mayıs’ın en güzel günüydün
Benim en güzel günüm
Hüzne, zamansız yağan yağmura aldırmadan
büyüdün
Salına salına geçtin seneleri
Bir tüy hafifliğinde
İçinde çağlayanlar, şimşekler, kuytu köşeler
İçinde kahkahalar, güzellikler
Ruhunu serdin yüzüne
Eteklerin uçuşarak dolaştın sana vaat edileni
Ah ne güzelsin,
Ah ne kadar..
Mayıs’ın en güzel günüsün
Benim en güzel günüm...
teyzen Mehtap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder